What's with the name?
Our name is taken from Samuel Beckett's 1951 novel, Molloy. In that novel there is a passage often referred to as Sucking Stones.
อ่านภาษาไทยด้านล่าง
To summarise...
While at the beach, Molloy, our decrepit eponymous hero, takes the opportunity to collect some stones to suck on his journey to visit his mother. He ponders and agonises over how best to distribute and circulate the 16 stones he collects among the 4 pockets of his overcoat and trousers to ensure that he sucks each one in turn. He works through various strategies and permutations, evaluating the trade-offs, to arrive at the ultimate rotational solution. Finally he loses interest in the problem, throws them all away but one, which he eventually loses or swallows.
At Sucking Stones, we recognise Molloy’s obsessive search for the perfect process. More than just a drink, beer has the power to change or amplify how we feel. It brings solace when we are down, and enhances joy and laughter when we celebrate. You can relish the complexity of each mouthful, or down a pint to slake your thirst. It can be as simple or as complex as you like, serious or frivolous. As brewers we obsess over it, seeking improvement with each brew, tending each fermentation until it is at its best. And thinking about the next brew from the moment we wake up. But the secret, deep joy of beer is that, despite all this, it’s just beer.
You can read the full passage here, or watch a performance here - please enjoy.
A personal reflection on the choice of name by our brewer:
My love for Beckett goes back to my school days, when I had the fortune to play the part of Lucky in Waiting for Godot, a few months before Beckett passed away. I went on to study his work more at university, and his words have haunted my mind ever since. In recent years, I’ve been writing about my beer and brewing obsession under the pseudonym SuckingStones.
When my cofounder and I were trying to come up with a name for our nascent Brewpub venture, the shortlist grew pretty long, the ideas and angles varied. At some early point Sucking Stones made it on the list, but we resisted the name for a long time - on account of its obscurity, and, perhaps, my deference to the author. But, in the end, nothing else quite made the cut, and we circled back to it. And so here we are.
For me, Sucking Stones captures the essential obsession of the creative spirit, our primary bulwark against decay, darkness and extinction. The mind is most alive when fully engaged in the process of creation and improvement - regardless of the object. Be it perfecting one’s sucking stone rotation or chasing the ultimate hop combination. We must go on, for the going on is what keeps us going.
In the end, Molloy throws away all the stones but one “which I kept now in one pocket, now in another, and which of course I soon lost, or threw away, or gave away, or swallowed”. For while it’s good and natural - healthy, even - to obsess as brewers, we should, at the same time, remember that it’s all just beer in the end.
Cheers, Sam, I hope you don’t mind.
P.S. Look up suodiu for a happily coincidental Chinese link too.
ที่มาของชื่อมาจากนวนิยายชื่อ Molloy ของ Samuel Beckett ในปี 1951 ในนวนิยายดังกล่าวมีตอนหนึ่งที่มักเรียกกันว่า Sucking Stones
ขณะอยู่ที่ชายหาด มอลลอย ชายผู้เหนื่อยล้าได้เก็บกรวดชายทะเล 16 ก้อน สำหรับใช้ดูดอมระหว่างการเดินทางไปเยี่ยมมารดา เขาพยายามหาวิธีการจัดเก็บก้อนกรวดทั้งหมดใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อโค้ทและกางเกงที่มีอยู่ทั้งหมด 4 ช่อง เพื่อเขาสามารถดูดกรวดทีละก้อนได้อย่างครบถ้วนโดยไม่ซํ้ากันเลย
หลังจากหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่นานถึงวิธีการที่ดีพร้อม ในการกระจาย จัดเรียง และหมุนเวียนก้อนกรวดเหล่านั้น ในที่สุด เขาก็หมดความสนใจที่จะหาคำตอบ เขาโยนก้อนกรวดทิ้งไป โดยเหลือเก็บไว้เพียงก้อนเดียว ซึ่งเพียงพอแล้วสำหรับการดูดอม แต่สุดท้าย เขาก็สูญเสียมันไปโดยไม่ทราบว่าได้ทำมันหาย หรือเผลอกลืนมันลงไป
ที่ “ซัคกิ้งสโตนส์” การค้นหาขั้นตอนที่สมบูรณ์แบบของมอลลอยเป็นดีเอ็นเอของเรา ในฐานะคนทำเบียร์ เราใส่ใจทุกขั้นตอนการผลิตและการหมักบ่มอย่างจริงจัง
เราไม่เคยหยุดยั้งการคิดค้นและปรับปรุงเพื่อให้ได้เบียร์ที่มีรสชาติดีที่สุด สำหรับเรา เบียร์เป็นอมฤตที่น่าค้นหา มีคุณค่ามากกว่าเป็นเครื่องดื่มที่ใช้ดับกระหาย เบียร์ช่วยปลอบประโลมใจในยามเศร้า ช่วยสร้างเสียงหัวเราะและเพิ่มสุขให้เบิกบานในทุกช่วงเวลาของการสังสรรค์
แม้ไม่มีสิ่งใดในโลกสมบูรณ์แบบ แต่ทุกคนสามารถหาความสุขจากเบียร์ได้เสมอ เพียงละทิ้งความยุ่งยากทั้งหมดให้เป็นภาระของเรา...แล้วมาดื่มด่ำกับรสชาติอันสุนทรีย์ที่มีอยู่ในทุกอณูของเบียร์
